Czeremcha pachnie gorzko

"Czeremcha pachnie gorzko" to powieść społeczno-obyczajowa Marii Szuleckiej. Przedstawia życie mieszkańców wsi Łyszew (prawdopodobnie Byszew pod Kutnem) oraz Wronów (prawdopodobnie Gawrony), będących członkami spółdzielni rolniczej, jak rodzina Konopków oraz posiadających samodzielne gospodarstwa rolne, jak Szyszkowscy. Głównymi bohaterami powieści są Bronisław Konopka - oborowy we wronowskiej spółdzielni rolniczej, mieszkający w dawnych czworakach, jego utykająca, pełna kompleksów z tego powodu, córka Helena oraz zbuntowany Stasiek Szyszkowski, który po wojsku wrócił na ojcowiznę w Łyszewie i zamieszkał u brata, powodując liczne konflikty w rodzinie. O Staśka zabiega jego była kochanka - dużo starsza sklepowa panna Miecia. On jednak wybiera Helę Konopkównę i zaczyna z nią romans. Nie mając pieniędzy i będąc zależnym od brata, Stasiek namawia Helkę, aby zmusiła ojca do odłączenia się od spółdzielni rolniczej i odebrania ziemi. Pod tym warunkiem obiecuje dziewczynie małżeństwo. Zawiązany między młodymi romans kończy się tragicznie. Stasiek żeni się z panną Miecią, a Bronek Konopka umiera w szpitalu. Akcja powieści toczy się głównie we Wronowie (Gawrony), Łyszewie (Byszew) oraz Kutnie i Łodzi w l. 60-tych XX wieku.