Nauczycielka z getta

Powieść Anety Krasińskiej "Nauczycielka z getta" opowiada historię miłości Laury Kozłowskiej, łódzkiej nauczycielki i Dawida Lewiatana. Akcja powieści rozpoczyna w przededniu wybuchu drugiej wojny światowej. Młodzi bohaterowie planują wkrótce ślub i marzą o wspólnej przyszłości. Wybuch wojny całkowicie zmienia sytuację Laury i Dawida oraz ich rodzin. Mimo niesprzyjających okoliczności narzeczeni pobierają się i zamieszkują z rodzicami panny młodej. W wyniku niemieckiego zarządzenia wszyscy Żydzi mają udać się do getta, jednak Dawid, mimo żydowskiego pochodzenia, zostaje u Kozłowskich. Uważa się za katolika, bo przed ślubem dokonał konwersji. Okupant jednak twierdzi inaczej i po Dawida zgłaszają się gestapowcy. Chłopak zostaje zabrany do getta, a rodzice Laury jako ukrywający Żyda ponoszą śmierć. Laura postanawia zamieszkać z mężem w dzielnicy zamkniętej i udając Żydówkę przedostaje się do getta, gdzie wraz z mężem i jego rodziną doświadcza biedy, głodu i poniżenia. Podejmuje pracę nauczycielki i stara się wspierać najmłodszych. Dawid Lewiatan zostaje aresztowany za udział w tajnej organizacji i wywieziony do Chełmna nad Nerem, natomiast jego matkę, Abigail Lewiatan, zabrano podczas Wielkiej Szpery. Laura zostaje sama z młodocianymi braćmi męża, Eliaszem i Józefem. Kobieta postanawia zrobić wszystko, by uratować ich od śmierci.