Ulica Okopowa w Łodzi

Laura Kozłowska-Lewiatan, bohaterka powieści Anety Krasińskiej "Nauczycielka z getta : wciąż pod wiatr", szukając swoich szwagrów, Eliasza i Józefa, przemierza puste ulice łódzkiego getta. Idzie ulicą Okopową w stronę cmentarza i rozgląda się dookoła. (Fot. H. Ross z: Łódź Ghetto Album).

"Po Lewiatanach nie było śladu. Przysiadła na kamieniu i zaczęła zastanawiać się, dokąd mogli pójść. Niedaleko był cmentarz. Pomyślała, że może tam się zaszyli. Opowiadali jej, że czasem tam chodzą. Wyszła na ulicę. Wkróce skręciła w prawo w Okopową i wciąż zachowując ostrożność, posuwała się naprzód. Wreszcie stanęła w bramie cmentarza i się rozejrzała. Nikogo nie dostrzegła. Poszła dalej, wciąż bacznie obserwując cmentarz. Cisza i brak żywej duszy pozwoliły jej zrozumieć, dlaczego Lewiatanowie tak chętnie tu zaglądali. Dkręciła w bok i minęła kilkanaście świeżych grobów. Szłą dalej, nie zatrzymując się. Wreszcie dostrzegła mur, który wyznaczał granicę zarówno terenu cmentarza, jak i getta".