Ochnia, rzeka

Bohaterowie powieści Rafała Cichowskiego "Requiem dla analogowego świata" często spędzają czas nad przepływającą przez Kutno rzeką - Ochnią. Nad Ochnią Chudy także przeżywa swoją miłosną porażkę, oszukany przez udającą uczucie Rudą. Młodzi ludzie lubią obserwować rzekę, jej zmieniające się kolory, poziom wody, włączają ją do swego świata. (Fot. z: Kutno na progu XXI wieku. - Kutno, 2010, fot. T. Skuza).

"Wołają nas puste boiska i łąki nad Ochnią".

"Idziemy w pełnym składzie brzegiem Ochni. Rzeka wezbrała przez te deszcze, płynie jakby szybciej, odzyskała swój normalny zielono-szary kolor. Widocznie bardziej wartki nurt szybciej przegonił syf, którym częstuje ją Polfa".

"Tego dnia po raz pierwszy uciekłem z lekcji. Poszedłem na łąki pod most kolejowy, gdzie przez czterdzieści pięć minut intensywnie myślałem o tym, żeby wejść na nasyp i położyć się na torach. Ostatecznie to wisiorek Rudej został rozprasowany przez pociąg pospieszny relacji Warszawa Centralna - Poznań Główny, a jego szczątki zepchnięte do Ochni".