Dworzec Kaliski w Łodzi

Główna bohaterka powieści Adrianny Michalewskiej i Izabeli Szolc "Dziewczyny chcą się zabawić" Iza Srebrzyńska, mieszkając na 19. piętrze wieżowca na łódzkim Manhattanie, może z góry obserwować panoramę miasta. Widzi z okna zabytkowy Dworzec Kaliski, który dla dziewczyny jest bramą ku wolności. (Fot. M. Jerczyński).

"Mieszkali na dziewiętnastym pietrze wieżowca, na osiedlu nazywanym łódzkim Manhattanem. Kolosy te zbudowano przy głównej ulicy miasta, Piotrkowskiej. Miały być symbolem nowoczesności i komunistycznego rozwoju. Dla Izy mogły być czymkolwiek. Ważne, że kiedy stawała w oknie, widziała panoramę miasta. Nie zwracała uwagi na dym z kominów fabryk. Patrzyła na położony w oddali zielony park imienia księcia Poniatowskiego. Na leżącą obok, przy ulicy Łąkowej, wytwórnię filmów, gdzie powstawały te wszystkie celuloidowe sny, marzenia i agitki. Na Dworzec Kaliski, pamiętający ubiegły wiek, żywcem skopiowany dworzec carski w Petersburgu w miniaturze, z wielkim globusem, z którego kusił cały cholerny świat".

"Sukienka szeleściła i drapała, ale wyglądała jak kopia sukni panny młodej, jak Dworzec Kaliski był niby kopią dworca carskiego w Petersburgu".